Alleen thuis op de Giannilaan

Even alleen in het huis

Afgelopen donderdag hebben Maren, Boas en ik mama naar het vliegveld gebracht. Zij heeft een vliegticket vorig jaar gewonnen op de Men’s Cook-out van de KLM. Ze gaat even een 10 dagen weer terug naar Nederland.

Vinden wij dat leuk? Nee en toch soms wel weer ja. Ja, omdat Maren en Boas vaak mama tegen mij zeggen. Ze zijn zo gewend om mama te “zeggen” als er weer wat te zeuren, vragen, zeggen valt, dat ze ook tegen mij zich vaak vergissen. Nu zijn we een paar dagen verder en vergissen ze zich niet meer. Dat is wel weer leuk.

We slapen met z’n drieën op 1 kamer. Maren en Boas in het grote bed en ik in Boas zijn halfhoogslaper die ook bij ons op de kamer staat. Vanuit Nederland hebben we Boas zijn kinderbed laten overkomen ivm enige vorm van heimwee. Zijn grote bed is dus tijdelijk even over en staat dus bij ons op de kamer. Van de week is de stroom hier ’s nachts uitgevallen en dan wordt je op een gegeven moment toch wakker van de warmte. Raar als je dat vergelijkt met Nederland, maar ja, dat is ook het leuke om in een tropisch land te mogen wonen.

Toch missen we mama eigenlijk best wel.

Gisteren hebben we Maren haar kookboek uitgeprobeerd. Dat boek heeft ze uitgekozen met Ponnie die haar een boekenbon voor haar verjaardag heeft gegeven. We hadden een Ethiopisch gerecht uitgekozen. De kids mochten de gerechten en de ingrediënten voorlozen en kijken of dit er was. Een paar dingen moesten we nog even halen bij de supermarkt. Daarna dus het snijden en klaarzetten van de kruiden. Alles eigenlijk tezamen; lezen, begrijpen, uitleggen wat koken en bakken is, leren met messen om te gaan, met vuur, etc. Na 2 uur koken wat het dan zover. Een heerlijke maaltijd. Rijst met kip in een saus. Een ei in een pindasaus en daarbij een komkommersalade. Angelica was er ook en allemaal hebben ze zeer goed gegeten en ik moet zeggen dat het goed gelukt is.

Afgelopen vrijdag heb ik ze opgehaald bij het kinderdagverblijf waar ze uiterlijk tot 16.00 uur opgehaald moesten worden. De afgelopen dagen regent het hier bijzonder veel en de mensen hebben weer salaris gekregen. Bizar om dan het verschil op de weg te zien. Er is weer geld om peut te kopen en dat merk je. Achteraan sluiten en langzaam door de stad slenteren. Ik was gelukkig op tijd en ze waren daar heerlijk aan het knutselen. We hebben stokbrood gehaald en een heerlijke tomaat-ei salade gemaakt. Daarna even naar de parbohut om een drankje te doen. Maren en Boas vermaakten zich met computerspelletjes en het tekenen op het scorebord van het darten.

Vandaag gaan we waarschijnlijk naar de skelterbaan. Boas zijn verjaardagscadeau gaat dan mee; een cars skelter/driewieler. Daar is wel een verschil met Nederland. Ze kunnen hier niet zomaar op straat spelen. Te veel auto’s en het voelt niet prettig. Dat missen we wel.

Zodirect gaan we voorbereidingen treffen voor Koninginnedag dat ook hier op school gevierd wordt.

Het uploaden van foto’s blijft een drama, maar zal mijn best doen. Een beschrijving is leuk, maar de beelden zeggen ook veel.

Gelukkig komt Kirsten over een week alweer terug, maar zal zich in Nederland wel ook vermaken.