De Hitte

De hitte

Het is al weer een tijdje geleden dat we wat geschreven hebben. Dit komt eigenlijk doordat we hier net als jullie de doordeweekse dagen hebben die op elkaar lijken en er niet veel spannends gebeurd. De weekenden worden gevuld met verschillende dingen. Gewoon thuis wat heerlijk is; boodschappen doen en zo af en toe spreken we wat af met andere mensen.

Nu zijn we wel eens benieuwd naar de verhalen van jullie. Het is nu Zomervakantie dus gaan jullie nog weg en zo ja waar naar toe? Zijn er nog ontwikkelingen wat betreft werk, huis, gezondheid, kinderen enz.
We hopen van jullie te horen.

We volgen de weerberichten voor Nederland op de voet en zijn voor jullie bijzonder blij dat jullie eindelijk de BBQ schappen kunnen leeg rauzen uit de supermarkten. De knoflooksaus natuurlijk weer uitverkocht en de Whisky saus grijp je ook al naast. Knoflooksaus is natuurlijk goed zelf te maken, maar whisky saus toch wat moeilijker. Problemen alom voor zonminnend Nederland. Hebben wij dan ook behoefte aan zulk soort temperaturen en zonuren??

Antwoord is eigenlijk, nee niet direct. Het is nu wat droger aan het worden en de zon begint wat vaker te schijnen. En ik kan je vertellen, dan is het in de zon niet meer uit te houden. Even in de zon bakken is echt niet fijn en laat je dan ook meestal. Helaas hebben wij nog geen BBQ, maar gaan er binnenkort 1 aanschaffen. Jullie in Nederland hebben echt de meest uitgebreide keuzen in vleeswaren in vergelijking met heleboel andere landen in de wereld. Ook met die van Suriname, want hier heb je kip en kip en kip en kip en kip. Die kip bestaat dan uit kippenpoten, kippenpoten, kippenpoten en kippenpoten. Deze kun je natuurlijk wel op diverse manieren marineren. Binnenkort maar eens kijken hoe dat te regelen. Gezien de weersvoorspellingen hier hoeven we ons geen zorgen te maken of het ’s avonds nog wel warm is, want het is hier ’s avonds nog altijd warm. Onze airconditioning doet het even niet in de woonkamer en dan is het best warm. Zit je daar in je onderbroek….te zweten.

Het wordt hier heel langzaam steeds een beetje warmer. De lange droge periode komt er aan. De auto is nu al een sauna. Hoe moet dat over een paar weken dan aanvoelen vraag ik me af? Nu zit ik buiten te tikken maar de druppels lopen van mijn gezicht en het is nog maar 11.30. De airco doet het niet goed en dus is het binnen net zo als buiten.

Qua activiteiten hebben we toch wat gedaan. Ik ben met ouders gaan eten bij Torarica. Het hotel bestaat 50 jaar en daarvoor hadden zij Ramon Beuk gevraagd om daar te koken. Wat een geluk dat ik mijn jurk had mee genomen en dat ik er nog in paste want het was een chique aangelegenheid. Er was een fijne sfeer met een live bandje en alle tafels stonden rond het zwembad. Ook de keuken was buiten en als je wilde mocht je komen kijken en zelf helpen.
Ramon vertelde dat hij de Surinaamse en Nederlandse Keuken had gebruikt als inspiratie voor zijn gerechten. Hij kwam langs ieder tafel om zich voor te stellen.
Na het voorafje dat we van links naar rechts moesten eten voor de ultieme smaak volgde nog 5 gangen. Voordat we konden beginnen vertelde hij bij ieder gerecht over waarom en hoe het was klaargemaakt.

We kregen pinda soep in een glas met daar boven op mousse van kipfilet. Dit moest je drinken zodat de pinda soep door de mousse heen in je mond kwam. Ik vond het heel raar maar de mousse dat heel schuimig was smaakte echt naar kip. Een bordje met bangbang vis met daar over een sausje van knolselderij zuurkool en zoutvlees. Van het bordje met verschillende soorten Surinaamse groenten heb ik alles geproefd maar vond ik niets lekker zuur en heel bitter. Ben wel blij dat ik nu wel echt Surinaams heb gegeten. Zo ging het maar door.
Wat heel leuk was, was dat in ons gezelschap een paar Surinaamse dames zaten die er veel over konden vertellen.
Het toetje vertegenwoordigde alle inwoners van Suriname. Iets van de afro’s, de indo’s, de kolonisten, de Chinezen en de oorspronkelijke bewoners. Een leuke maar vooral lekkere afsluiting van de avond. We waren om 23.00 klaar met eten.

Lennard had een afscheid van een collega en is met alle collega’s uit eten geweest en daarna wezen stappen. Deze keer heeft hij het er van genomen en was lekker laat thuis.

Afgelopen weekend was weer goed gevuld. Zaterdag een heel leuk feestje van een dochtertje van een collega bij Over bridge gevierd. Inderdaad met een BBQ met kip en ander lekker eten. Maren en Boas lekker heen en weer rennen. Water in, water uit. Boas was op een gegeven moment lekker in zijn element en was heerlijk aan het spelen. Wij zaten een spelletje te spelen en dan kijk je op en zie je Boas nergens. Ook bij de waterkant niet te vinden en ook niet direct in de omgeving. Waar zou die jongen nou naartoe zijn gegaan?? Een paar dames zeiden wel dat ze een klein blond jongetje al voorbij hebben zien lopen rondom de bosjes. Ik ga daar kijken en ik zie een steiger waar boten aan kunnen liggen. Ik dacht, shit hij zal toch niet daar bovenop zijn gaan spelen??? Op hetzelfde moment zie ik een grote berg zand en daarbovenop een klein jongetje. Gelukkig maar goed afgelopen.

Maren ging bij Demi slapen en reed met Bob mee vanuit Over bridge. De volgende dag gingen we weer tennissen bij Torarica en daarna naar Zin om lekker te zwemmen. Maren zou daar ook naartoe gebracht worden. Vorige keer hebben Maren en Boas daar de voorraad tosti’s leeg gegeten, dus de opmerking werd al snel geplaatst of wij Zin niet alvast gewaarschuwd hebben om extra tosti’s te bestellen. Daar spelletjes gespeeld en de kinderen vermaakte zich in het water.

Toen hij al in bed lag hadden we in eens een huilende Boas. Voor het eerst liet mijn kindje zijn gevoelens de vrije loop en wilde naar zijn eigen fijne kamertje in Nederland. Hij was zo verdrietig en wilde echt naar huis. Al die tijd was hij zo flink. Ik had geen idee dat er bij hem wat dwars zat. We hebben hem langzamerhand weer rustig gekregen door foto’s te laten zien van zijn kamer, het huis en de omgeving. Eenmaal weer in bed bleef hij nog wakker maar toen ik vertelde dat hij de volgende dag met zijn vriendinnetje mocht spelen vielen zijn oogjes dicht. Vandaag was er gelukkig weer een opgewekt vrolijk mannetje. Ik ben blij dat hij het er uit gegooid heeft en hoop dat het geholpen heeft.

De aankomende week zal ik afscheid moeten nemen van 2 vriendinnen die terug gaan naar Nederland. Woensdag gaan we met 11 dames hotpotten en daarna wat drinken. Donderdag ochtend ben ik uit genodigd als model voor een manicure bij een van de ouders die daar een cursus voor doet en ’s avonds gaan Len en ik naar een voorstelling van Jorgen Raymann.

Ondanks alle leuke dingen meemaken, missen wij Nederland best wel. Afgelopen weekend met Marije en Pieter gesproken en dan moet je je neefje via Skype bekijken. Super om je neefje te zien, maar in het echt zou het veel leuker zijn. Ook de zichtbare vreugde van een paar zonnestralen en de hele discussie daar omheen missen wij wel.

Van de week een vervolg op het verslag, want het is al best veel tekst…..

Groetjes Kirsten, Lennard, Maren en Boas.